top of page

เพชรพญาธร Phet Phayathorn

 

พชรพญาธร, อาจารย์องอาจ สีงาม

ตามตำนานกล่าวว่า "เพชรพญาธร" เป็นเทพในป่าหิมพานต์ที่มีเสน่ห์ขนาดเทวดานางฟ้าต่างพากันยังหลงใหลในตัวเพชรพญาธร นิสัยเพชรพญาธรชอบไปจับเทวดานางฟ้ารวมถึงหญิงสาวในป่าหิมพานต์มาสมสู่ และหญิงสาวเหล่านั้นต่างยินยอม

 

"เพชรพญาธร" คือเครื่องรางที่แรงด้วยฤทธามหาเวทย์มหาเสน่ห์ อานุภาพแก่กล้าทาง "เมตตามหาเสน่ห์ล้นตัว" สามารถขอเรื่องการงาน บันดาลทรัพย์สินเงินทองโชคลาภและความรัก อธิษฐานบอกกล่าวจะสำเร็จสมประสงค์ตามความตั้งใจตามบุพกรรมแต่ละบุคคล อาจารย์องอานำเอาเคล็ดด้านเสน่ห์เมตตามหานิยมอย่างสูงนี้ของเพชรพญาธรมาสร้างเป็นเครื่องรางให้คุณทางมหาเสน่ห์

 

วิชาเพชรพญาธร วิชาสุดท้ายที่อาจารย์สักยันต์บูรพาจารย์ของอาจารย์องอาจ ได้กำชับและฝากไว้ให้สืบทอดต่ออาจารย์องอาจได้เล่าให้ฟังว่า วิชานี้ท่านได้มาสมัยที่ท่านบวชพรรษา 1-2 สมัยเมื่อ 10 กว่าปีที่แล้ว ท่านได้ไปฝากตัวเป็นศิษย์กับอาจารย์สักยันต์ท่านหนึ่งที่หล่มสักชื่อ อ.หำ ตามชื่อที่เขาเรียกกันทั่วไปแต่ชื่อจริงๆท่านคือ "อาจารย์หาญอ่อนตา" ฆราวาสสักยันต์ที่โด่งดังที่สุดในเพชรบูรณ์ เกจิหรือฆราวาสหลายท่านต้องเคยมาสักยันต์กับท่านและขอเรียนวิชา

 

เรื่องเล่าจากอาจารย์องอาจมีอยู่ว่า อาจารย์หำได้สักน้ำมันเพชรพญาธรนี้ให้กับอาจารย์องอาจ และได้เมตตาถ่ายทอดวิชานี้ให้ และยกครูนี้ให้และใช้ระยะเวลาเกือบ 1 พรรษาเดินทางไปมาบ้านอาจารย์หำเพื่อเรียนวิชาสักยันต์อันมีดังนี้ที่ได้ถ่ายทอดให้ หนุมาน, ลิงลม, หมูทองแดง, เพชรพญาธร, สาริกาป้อนเหยื่อ และจากนั้น อาจารย์องอาจได้ธุดงค์ไปเรียนวิชา และแลกเปลี่ยนวิชากันกับเกจิและฆราวาสหลายรูป

 

อาจารย์องอาจได้ลาสิกขาเป็นฆราวาส เพราะบางวิชามันไม่เหมาะกับพระสงฆ์ ท่านบอกแบบนั้น และเวลาผ่านไปเกือบ10 ปี อาจารย์องอาจได้กลับไปบ้านอาจารย์หำ เพราะได้ยินข่าวว่าท่านตายแล้ว เพื่อไปกราบกระดูกท่าน แต่เหมือนชะตากำหนดให้กลับมาเจออาจารย์ตนเอง อาจารย์หำยังมีชีวิตอยู่และท่านบอกว่ารอเจออยู่

 

อาจารย์องอาจได้เล่าว่า อาจารย์หำได้ยกครูวิชาที่ท่านหวงเท่าชีวิตคือ วิชาเสือ 7ปอด, เสือเหลือง, แมวดำ ให้และกำชับหนักแน่นว่าห้ามให้ตกไปอยู่กับคนไม่ดีจะเป็นบาปกรรม คนได้ไปถ้าถือได้ก็ดีสุดๆ ถ้าถือไม่ได้ชีวิตมีแต่ตกต่ำและบอกว่าอย่าทิ้งเพชรพญาธรนะ อย่าลืมสืบทอดไว้ อ.องอาจได้รับปากไว้ว่าจะสืบทอดตามเจตนารมย์ของอาจารย์หำ

 

หลังจากนั้นภายในปีเดียวกันอาจารย์หำได้เสียชีวิตลงอย่างสงบด้วยอายุ 96 ปี และอาจารย์องอาจท่านได้แสดงความกตัญญูต่ออาจารย์ท่าน และคงสืบทอดและรักษาวิชาโบราณไว้ อาจารย์องอาจจึงได้สร้างเพชรพญาธรเป็นหล่อโลหะขึ้นมา เพราะถ้าจะสักอย่างเดียวท่านคงสักไม่ไหว ท่านได้สร้างขึ้นมาจำนวน 100 ตัวและท่านบอกว่าอาจจะไม่สร้างอีกถ้าไม่จำเป็น รุ่นนี้จะเน้นโลหะสัมฤทธิ์นับพันๆปี ถือเคล็ดว่าจะทำการใด ก็สัมฤทธิ์สำเร็จผล และก้านชนวนจากการสร้างวัตถุมงคลจากรุ่นต่างๆของอาจารย์องอาจอีกนับไม่ถ้วน

เพชรพญาธร Phet Phayathorn

1.400,00฿Precio
  • Phet Phayathorn by Arjarn Ongart Seengam.

    Following Thai mythology, "Phet Phayathorn" is a deity who stays in the lower level of heaven. He is famous as the Angel of Lust and he has a very handsome appearance. He always likes to transform himself to make love with many female angels. He is considered an angel who has a lot of power in charm and passion.

     

    "Phet Phayathorn" is a powerful amulet with great magic power. Its outstanding power is "Over Charming Power". The owner can pray this amulet in terms of work, money, fortune and love. The wish will be fulfilled according to the intention of the prayer and each person's karma. Arjarn Ongart brought the abilities of Phet Phayathorn into this amulet in a great way.

     

    The magic subject of Phet Phayathorn is the last subject that Arjarn Ongart studied from Arjarn Hum or "Arjarn Harn Onntar" of Ban Nam Ko Kae Khruea, Lom Sak District, Phetchabun Province, the legendary master of Sak Yant of the ancient town Si Thep. Many masters and monks must have come to get a tattoo from Arjarn Hum and asked to study magic subjects. Arjarn Hum reiterated Arjarn Ongart to preserve this subject to not to be lost. Arjarn Ongart said that he studied Phet Phayathorn subject when he was a monk more than 10 years ago.

     

    While Arjarn Ongart was a monk, Arjarn Hum also tattooed Phet Phayathorn for Arjarn Ongart and had mercy on transferring this subject to Arjarn Ongart. Arjarn Ongart also spent almost a year traveling to visit Arjarn Hum to learn various magic subjects and Yantras for tattoos (Sak-Yant) such as Hanuman, Wind Monkey (Ling Lom), Copper Pig (Moo Thongdang), Phet Phayathorn, and Salika Poen Yuea. Then, Arjarn Ongart went to pilgrimage and exchanged magic subjects with many masters along the travel.

     

    After that, Arjarn Ongart decided to leave monkhood because some magic subjects are not suitable for monks. Almost 10 years had passed, Arjarn Ongart went to Arjarn Hum's home again because he heard the bad news that Arjarn Hum had passed away. Fortunately, infact Arjarn Hum was still alive and Arjarn Hum said that he was waiting to see Arjarn Ongart.

     

    Arjarn Ongart said that Arjarn Hum passed down the cherished magic subjects that Arjarn Hum loved as much as his life, namely 7 Lungs Tiger, Yellow Tiger, and Black Cat, and firmly reiterated to Arjarn Ongart that please keep these magic subjects to be far away from bad people because if bad people use them in negative way, the bad result can be occured. However, if good people use them in a positive way, a good result will happen. Arjarn Ongart promised to do as the intentions of Arjarn Hum.

     

    After that, within the same year, Arjarn Hum passed away peacefully at the age of 96. Arjarn Ongart expressed his gratitude to him perfectly and continue to preserve the magic subjects that he studied from Arjarn Hum as much as he can. Therefore, Arjarn Ongart made this Phet Phayathorn in a form of metallic amulet, because if his disciples want to get a tattoo, he probably won't be able to tattoo everyone. Arjarn Ongart made this Phet Phayathorn for 100 pieces only. He said he probably wouldn't do any more if it weren't necessary. The material of this version will focus on thousand years bronze metal (Samrit) with ancient bronze that Arjarn Ongart got from the underground because ancient bronze is the secret material which will make the amulet has magical power in case of fulfillment & success. Moreover, there are metallic material that left from making Arjarn Ongart's amulet for many generations.

bottom of page